Muzeum Narodowe - Kielce 1983 r.
Muzeum Okręgowe - 1985 r.
Muzeum Okręgowe - Radom 1984 r.
Muzeum Nowy Sącz – l985 r.
Muzeum Etnograficzne Warszawa - 1986 r.
Muzeum Etnograficzne Kraków- 1986 r.
Muzeum Etnograficzne Toruń -1987 r.
BWA-Suwałki -1987 r.
MPiK Opole-1988 r.
MPiK oraz DK Kielce -1986 r. i 1988 r.
Ośrodek Kultury Warszawa Ochota - 1990 r.
Dom Kultury Jędrzejów -1988 r. i 2001 r.
Muzeum Zegarów Jędrzejów -1987 r. i
2002 r.
Muzeum Chałbińskiego - Galeria u Hasiora - wystawa w 1992 r.
Wystawa indywidualna w Sędziszowie
Dom Kultury-1996 r., 1998 r., 2001 r., 2003 r.
Galeria „JAKSA" Miechów -1989 r.
RFN - Minstern - Westwalia -1987 r.
RFN - Fulda - Bawaria - 1988 r.
NRD- Lipsk -1984 r.
ZSRR-Lwów-1986 r.
Bułgaria - Szumen - 1986 r.
Francja - Paryż -wystawa indywidualna - 1994 r.
Szwajcaria - wystawa zbiorowa - “Europejscy
Twórcy”- 2001 r.
Nowohuckie Centrum Kultury – 2002 r.
Bydgoskie Centrum Kultury – 2004 r.
Wojewódzki Dom Kultury w Kielcach – 2005
r.
Samorządowe Centrum Kultury im. Jana Pawła II w Sędziszowie
11.03.2006r. - 22.03.2006r.
Udział w III Festiwalu Sztuki Naiwnej - (31 marca - 29
kwietnia 2007
- Francja).
XXXIV Wystawa Pokonkursowa Ludowej Sztuki Religijnej
- Listopad 2007r
- Francja - Festiwal Sztuki Naiwnej - 22.03.2008r. -
27.04.2008r
O Eugeniuszu Brożku - Aleksander
Błachowski
Muzeum
Etnograficzne – Toruń
“Uprawia
czystą sztukę naiwną o ludowej proweniencji. Na przestrzeni
kilku
ostatnich lat jego malarstwo rozwinęło się interesująco, a on sam
uznany został za jednego z najwybitniejszych malarzy
–
prymitywistów
w Polsce. Uczestniczył w wielu wystawach. Jego
prace znajdują się
w Muzeum Narodowym w Kielcach, Muzeach Etnograficznych
w Krakowie, Warszawie, Toruniu, Poznaniu, Zabrzu, Radomiu, a
także
w zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą.
Brożek stworzył niepowtarzalny
styl malarskiej
wypowiedzi. Konturuje czarną kreską wszystko, co przedstawia
i
wypełnia kolorem. Nie dba
o proporcje rzeczy i ludzi, nie dba o perspektywę, choć ją
czuje, nie dba o wierność
szczegółów.
To świadome “niedbalstwo”
jest podporządkowane fantazji, inwencji
i wyobraźni malarskiej. Brożek tworzy własne
kwiaty,
drzewom daje swoje liście, buduje wsie według
własnej
urbanistyki. A kolory ! O, tutaj też jest
konsekwentny, nie
daje się zwieść ciągotom naturalistycznym. Jego paleta jest
bogata i wciąż inna. Potrafi mistrzowsko stworzyć pożądany
nastrój. Każdy obraz ma swoją tonację,
swój
niepowtarzalny klimat. Czasem jest to niezwykle
trafnie
uchwycona barwa różnych
momentów dnia, barwa,
która umyka naszej uwadze, gdyż trwa mgnienie.
Brożek utrwala te niezwykłe, krótkotrwałe
barwy
świata.
Wśród tysięcy malarzy
amatorów
Eugeniusz Brożek ma swoje ważne miejsce. Bez jego
obrazów
panorama współczesnej sztuki polskiej
i ludowej i nieprofesjonalnej byłaby uboższa”.
